Wolność słowa

Podobno prokuratura wszczęła postępowania przeciw osobom, które 10 kwietnia na Krakowskim Przedmieściu trzymały transparenty i wznosiły okrzyki takie jak Tusk, Komorowski, Klich — zdrajcy stanu lub pisali nazwisko Komorowski tak, że jedna z liter wyobrażała sierp i młot.

Jeżeli to prawda, to ufam, że prokuratura prowadzi również postępowanie przeciw osobom, które niedawno starały się prowokować obrońców krzyża na Krakowskim Przedmieści rzucając kaczką i krzycząc jeszcze jeden oraz wiwatowały, gdy kacza maskotka się rozleciała. Chyba nikt nie ma wątpliwości, że chodziło im o pozostałego przy życiu, pogrążonego w żałobie Jarosława Kaczyńskiego.

Zapewne prowadzone jest również dochodzenie przeciwko osobom, które w tym samym miejscu kilkakrotnie nasikały na krzyż ułożony ze zniczy. Przecież to jest jawne bezczeszczenie symbolu kultu religijnego.

Wprawdzie nie zauważyłem żad­nej informacji na ten temat, ale ufam również, że pro­ku­ra­tu­ra prowadzi do­cho­dze­nie prze­ciw­ko młodzieży oraz jawnie wspie­ra­ją­cym ich nauczycielom, którzy spalili kukłę przedstawiającą ówczesnego Ministra Edukacji — Romana Giertycha, a drugą taką kukłę utopili w Wiśle. Przecież to jawne namawianie do zbrodni. To malownicze hasło, z którym pozuje do zdjęcia ta dziewczyna, a którym tak epatowały się niektóre media, jawnie przecież zachęca do pozbycia się Giertycha w taki sam sposób, w jaki wcześniej organy wykonawcze jedynie słusznej Partii pozbyły się księdza Jerzego Popiełuszki.

Jeżeli miałoby się okazać, że prokuratura prowadzi lub prowadziła tylko część z wymienionych dochodzeń, to należałoby się zastanowić, czy jest ona niezależna, czy może — podobnie jak za komuny — jedynie liskiem figowym władzy walczącej z opozycją.

Fotoradary

Obecnie przy polskich drogach zainstalowane jest około 280 radarów. Około 200 jest w dyspozycji gmin, a około 80 ma Policja. Od lipca wystawianie mandatów dla kierowców złapanych przez fotoradar przejmie Inspekcja Transportu Drogowego. Planuje ona rozbudowę systemu o kolejne 300 radarów, czyli łączeni będzie ich ponad dwa razy więcej.

Na niektórych odcinkach zamiast gęstej sieci fotoradarów będą tylko dwa: po jednym na początku i końcu odcinka. Będą one obliczać szybkość, z jaką samochód pokonał ten odcinek.

Fotoradary rejestrują nie tylko przekroczenie prędkości, ale również to, czy samochód ma włączone światła oraz czy kierowca ma zapięte pasy lub czy nie rozmawia przez telefon komórkowy. Gdy zsumują się różne wykroczenia, łączny mandat może wynosić ponad tysiąc złotych.

Artykuł na ten temat został opublikowany w portalu rp.pl.

Komentarz I:

Te radary, które zostaną zdemontowane na niektórych odcinkach dróg, zostaną zapewne zamontowane na innych odcinkach.

Komentarz II:

Skoro ITD przejmuje radary od Gmin, to z czasem dochody z mandatów też przestaną trafiać do gmin, choć zapewne nie od razu.

Komentarz III:

Biurwa

Kilka lat temu pewien urzędnik skarbowy, przebrany za studenta, poprosił w kiosku o skserowanie legitymacji. Usługa została wykonana, ale pracująca w kiosku emerytka nie dała mu paragonu. Ponieważ kserowanie kosztowało 30 groszy, więc państwo polskie straciło na tym 2 grosze. Tak groźnego przestępstwa oczywiście nie można puścić płazem — tym bardziej, że przecież budżet budżet jest zadłużony na 800 mld złotych, a dług rośnie — ostatnio w tempie około 5 tys. zł na sekundę. Wobec tak groźnego przestępcy zostało uruchomione postępowanie karno–skarbowe. W efekcie emerytka została skazana przez sąd na 300 zł kary.

Hipokryzja w polityce enrgetycznej

W portalu wnp.pl zamieszczony został ciekawy wywiad z profesorem Krzysztofem Żmijewskim z Politechniki Warszawskiej, sekretarzem Społecznej Rady Narodowego Planu Redukcji Emisji. Poniżej zamieszczam niektóre fragmenty tego wywiadu.

Komisja Europejska zaproponowała redukcję emisji CO₂ o 80–95% do roku 2050. [...] Jeżeli propozycje KE miałyby być osiągane za pomocą narzędzi, które do dzisiaj KE wypracowała, to oczywistą rzeczą jest, że to będzie zabójcze dla industrialnej części gospodarki UE, a dla nowych państw członkowskich w szczególności.

Trzeba brać pod uwagę to, że Polska może wiele wysiłku włożyć we współpracę unijną, możemy mieć wiele samozaparcia, ale są pewne granice, którymi są recesja, upadek gospodarki i wysokie bezrobocie.

Likwidacja produkcji w Europie nie oznacza likwidacji tej produkcji w ogóle, tylko jej przeniesienie w inny rejon świata, co nie spowoduje redukcji emisji CO₂.

Zdaniem KE ograniczenie CO₂ oznacza rozwój gospodarki i powstanie nowych, zielonych miejsc pracy. [...] Mamy tu do czynienia ze stwierdzeniem, że jeżeli jedną nogę trzymamy we wrzątku a drugą w lodowatej wodzie to średnia temperatura powinna być przyjazna. Jeżeli będziemy mieli taką sytuację, że w niektórych krajach Europy zachodniej wystąpi wzrost zatrudnienia w obszarach gospodarki postindustrialnej, a w Polsce i w kilku innych krajach wzrośnie bezrobocie w obszarach gospodarki industrialnej, to być może per saldo będziemy mieli do czynienia ze wzrostem gospodarki unijnej. To będzie jednak oznaczało, że wzrost gospodarczy państw postindustrialnych będzie opłacony recesją gospodarczą państw industrialnych.

Co z tego, że np. w Wielkiej Brytanii powstanie 500 tys. miejsc pracy, skoro w Polsce będzie dodatkowo 330 tys. bezrobotnych? To korzyść o charakterze egoistycznym.

Wierzę w zmiany klimatu, ale idea walki ze zmianami klimatycznymi i redukcji emisji CO₂ jest pretekstem do stworzenia przestrzeni dla nowych technologii, które bez działań o charakterze sztucznym nie potrafiłyby się przebić na rynek i przegrywałyby z produktami, które produkowane są m.in. w Polsce. W ten sposób próbuje się wyeliminować takie kraje jak Polska, a zostawia się kraje Europy Zachodniej...

[...] W Unii nie idziemy w kierunku optymalizacji działań i redukcji kosztów tylko mamy do czynienia z sytuacją, kiedy europejskie firmy domagają się większego wsparcia, aby móc produkować drożej. Jeśli daje się dotacje, to ten produkt drożeje. Dobrym przykładem skutków manipulowania rynkiem jest wzrost cen cukru i mleka.

Cały artykuł jest »tutaj«.

Tematy zastępcze

Znalezione w sieci:

Politycy od dawna stosują taktykę, że jeżeli chcą odwrócić uwagę opinii publicznej od niewygodnych tematów, wywołują jakieś tematy zastępcze. Wydaje mi się, że oprócz powyższych haseł tematami zastępczymi są dyskusje o dopalaczach, edukacji seksualnej (kiedyś popularny temat), przerywaniu ciąży (kiedyś bardzo popularny), zapładnianiu in-vitro.

Jak widać, coraz mniej ludzi się na to nabiera.

Skąd się biorą idiotyczne przepisy

Podczas Kongresu Nowej Prawicy, który dobył się niedawno w Warszawie, poseł Andrzej Sośnierz z PJN powiedział, że „w tym ADHD administracyjnym nie da się połapać. Tego ludzki rozum, rozum posła nie pojmie, ile my tam rzeczy uchwalamy. Nawet nie wiemy, co uchwalamy”.

Czyli posłowie głosują za lub przeciw ustawom, których nawet nie czytali, a więc których w ogóle nie rozumieją!

Boże! Chroń Polskę przed politykami!

Sushi fukushima

Co robić, aby w razie wypadku nuklearnego nasz dozymetr nie wskazywał poziomu promieniowania radioaktywnego niebezpiecznego dla człowieka? Są na to trzy metody. Metoda pierwsza — wiać. Metoda druga — usunięcie bateryjek z naszego licznika Geigera. To na ogół pomaga; rzadko który licznik ma jeszcze ochotę piszczeć po tej operacji. W metodzie trzeciej wreszcie zmieniamy po prostu definicję niebezpiecznego poziomu. W tym celu mnożymy stary poziom niebezpieczny przez 10. Nabywamy w ten sposób zupełnej pewności, że wszystko jest bezpieczne i że licznik, który przedtem piszczał, nie wykaże już znaczącego poziomu radiacji.

Powyższy tekst jest fragmentem artykułu z blogu DwaGrosze cynika9. Cały artykuł jest »tutaj«.

Cenzura

Cenzura byłą za komuny. O tym wie pewnie każde dziecko. A później? A później przez krótki okres cenzury nie było. Bardzo krótko. Potem cenzura wróciła, ale w innej, mniej formalnej postaci. Świadczą o tym choćby historie o filmach, tak zwanych „pułkownikach”, które — jeżeli po wielu perypetiach i przeszkodach w końcu powstaną — dziwnymi zbiegami okoliczności nie być nigdzie pokazane.

Jednym z mediów, które chyba najdłużej nie było cenzurowane, był Internet. W zasadzie nadal jest, ale ostatnio wszystkie kluby parlamentarne zgodnie poparły nową ustawę, która de facto wprowadza cenzurę Internetu. Na razie w ograniczonym zakresie, ale — jak sądzę — skoro posłowie w tej sprawie są tak nadzwyczajnie zgodni, to nie jest to ich ostatnie zdanie w tej kwestii.

Jak się mocniej przyjrzeć, można dojść do wniosku że w tej naszej „demokracji” coraz więcej jest pustych haseł, a coraz mniej rzeczywistej demokracji. Czyżby Europa zmierzała w kierunku jakiejś formy ustroju totalitarnego? Mam nadzieję, że to się nie uda. Oby!

Dlaczego paliwa są drogie

Paliwa ostatnio bardzo zdrożały. Oczywiście w konsekwencji zdrożeje niemal wszystko, bo przecież do fabryk trzeba dowieźć surowce, a gotowe produkty porozwozić po hurtowniach, sklepach itp. W radio i telewizji ciągle słyszę, że powodem takiego wzrostu cen paliw jest rosnące ceny ropy na rynkach światowych. 

Fakty w TVN

Popatrzmy więc, jakie elementy składają się na cenę paliw. W telewizji TVN w dzienniku Fa­kty między innymi pokazano składniki wpływające na cenę paliw (kliknij obrazek aby go po­większyć). Otóż na cenę paliw mają wpływ następujące skład­niki:

• 46% — cena hurtowa paliwa
• 30% — podatek: akcyza
• 2% — podatek: opłata paliwowa
• 19% — podatek: VAT
• 3% — marża

Jak widać, różne podatki stanowią łącznie co najmniej 54% ceny paliwa. Marża to tylko 3% ceny. Ciekawe, na jakiej podstawie minister Rostowski twierdzi, że zmniejszenie akcyzy nic nie dałoby.