Fura Myśli: grudnia 2014

Ostatnio zainteresował mnie temat homeopatii. Mam wrażenie, że jest wokół tej filozofii leczenia wiele kontrowersji. Jedni się jej obawiają, inni — stosują. Podobno nie ma żadnych dowodów, że leki homeopatyczne w ogóle działają. Podobno Kościół Katolicki uważa ją za sposób otwarcia duszy dla szatana. Podobno…

Postanowiłem sprawdzić, jak to jest z tą homeopatią. Zacząłem szukać w Internecie. Kto szuka, ten znajdzie. Oto, co znalazłem.

Przeciw

Homeopatia ma trochę przeciwników wśród lekarzy i naukowców związanych z medycyną. Najczęściej zarzucają jej nienaukowość (cokolwiek by to znaczyło) i że jest to co najwyżej efekt placebo.

To, że tak zwana oficjalna nauka nie umie znaleźć związku między stosowaniem leków homeopatycznych a stanem zdrowia pacjentów, nie jest żadnym dowodem na niedziałanie homeopatii. Naukowcy nie potrafią również udowodnić, że homeopatia nie działa. Zresztą wystarczy poczytać czasopisma popularno-naukowe, żeby zdać sobie sprawę, jak niewiele naukowcy wiedzą o funkcjonowaniu naszego ciała.

Trudno również zgodzić się z zarzutem, że to tylko efekt placebo. Przecież z badań nad efektem placebo wiadomo, że ma on efekt krótkotrwały. Tymczasem osobiście znam kilka osób, które lekami homeopatycznymi wyleczyły się ze swoich dolegliwości. Wszystko wskazuje na to, że jest to trwałe wyleczenie. Poza tym efekt placebo występuje tylko u ludzi. Nie da się zwierzęciu wmówić, że coś jakieś czary-mary go wyleczą. Podobnie nie da się niczego wmówić niemowlętom. Jakim więc cudem leki homeopatyczne działają również na niemowlęta i na zwierzęta?

Homeopatia i wiara

Poważniejszym problemem jest — moim zdaniem — zarzut, że leki homeopatyczne otwierają drzwi duszy przed szatanem. Wierzę w Boga, więc i szatana traktuję poważnie. Z diabłem nie ma żartów. Trudno jednak w tej kwestii oczekiwać jakichś naukowych dowodów. Zacząłem więc szukać, co na ten temat mają do powiedzenia ludzie, którzy dogłębnie zgłębili temat homeopatii.

Wydaje mi się, że najbardziej znanym w Polsce przeciwnikiem homeopatii jest Robert Tekieli. Przeczytałem w Internecie kilka jego wypowiedzi o homeopatii. Oprócz wspomnianych wyżej zarzutów o nienaukowości homeopatii i o efekcie placebo, pan Tekieli powołuje się na przypadek, gdy jakaś kobieta leczyła swoje małe dziecko lekami homeopatycznymi. Dziecko przestało się uśmiechać. Jak tylko odstawiła leki homeopatyczne, to dziecko znowu zaczęło się uśmiechać. Zastanówmy się: czy to jest jakikolwiek dowód na szkodliwość homeopatii? Przecież bez trudu można sobie wyobrazić co najmniej kilka innych powodów takiego zachowania się tego dziecka. Choćby na przykład taki, że przestało się uśmiechać, bo było już bardzo chore, a dzięki lekom homeopatycznym na tyle się podleczyło, że znowu zaczęło się uśmiechać.

Za

Tyle o przeciwnikach. Znacznie ciekawsze — moim zdaniem — są argumenty zwolenników homeopatii. Na przykład z »tego artykułu« wynika, że zwolennikami homeopatii byli papierze Grzegorz XVI, Pius IX i Leon XVIII. Jest tam również zacytowany list od Jana Pawła II do jednego z lekarzy homeopatów. Fragment tego listu brzmi tak: „Generalnie rzecz biorąc Kościół nie zabrania stosowania homeopatii w leczeniu, o ile nie wiąże się to z magią, bądź akceptacją idei religii wschodnich, szczególnie buddyzmu.” Również Kardynał Ratzinger, później papież Benedykt XVI, leczył się homeopatycznie.

Autorytetem jest dla mnie również ojciec Jacek Norowski, dominikanin, doktor medycyny i magister filozofii. Napisał między innymi szereg artykułów o homeopatii. Wszystkim wątpiącym w homeopatię zdecydowaniem polecam przeczytanie tych artykułów.